တက္တူး

Posted on 1:13 AM by ၾကယ္ပန္းလူ

တက္တူး

အရိုးထိစြဲေအာင္ တက္တူးထိုးလိုက္တယ္

“မင္းကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာ

သံသရာကို စိန္ေခၚလိုက္တာပဲ”


           
                                    ၾကယ္ ပန္း လူ

ည ၊ ေျခာက္ၾကိဳးတပ္ဂစ္တာ နဲ႔ အစိမ္းေသ


စကၠဴပန္း ရနံ႔  ။

ေပတစ္ရာေပၚ  လႊတ္ေက်ာင္းထားတဲ့ ႏြားတစ္ေကာင္  ။

မ်က္ၾကည္လႊာ ပ်က္စီးမႈေရာဂါ  ။

မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း မဟုတ္ေတာ့တဲ့ အေရျပား  ။

ဇယားျငိျခင္း ၊ အဖ်ားမိျခင္း  ။

အလွပဆံုး ၀ကၤဘာ  ။


ေန႔တိုင္း

အေမွာင္ေအာက္မွာ

ေျခာက္ၾကိဳးတပ္ဂစ္တာကို ငါတီးတယ္ . . . .


အစိမ္းေသဆိုေတာ့

ကၽြတ္လြတ္ဖို႔မလြယ္ဘူး မဟုတ္လား


                                         
                                                  ၾကယ္ ပန္း လူ
 

ေလအလြင့္ စိတ္အလြင့္

Posted on 4:57 AM by ၾကယ္ပန္းလူ

ေလ အလြင့္ စိတ္ အလြင့္

 

 

သက္စြန္႔ဆံဖ်ား ရြက္လႊင့္ခဲ့ရတာ

ေတာ္ရာမွာ ေပ်ာ္သလိုသာေန

ကံၾကမၼာကို က်ိန္ဆဲျပီး

ဒီ ဂစ္တာအိုၾကီး တေဒါင္ေဒါင္ တီးေနရတာ

ယဥ္ေက်းမႈမတူရင္ ခပ္ေ၀းေ၀းေနရုံပဲ

ကႏၱာရထဲမွာ ညကိုပဲ ေမွ်ာ္ေနရတာ

မီးေလာင္ဒဏ္ရာကို

ေရွးဦးသူနာျပဳစုနည္းနဲ႔ ကုသခဲ့ရတာ

ရူးခ်င္ေယာင္ မေဆာင္ခ်င္နဲ႔

ကိုယ့္ဇာတာနဲ႔ကိုယ္ပဲ

လြတ္ရာကၽြတ္ရာမွာ

ေလခၽြန္ေနလိုက္မယ္


                                            ၾကယ္ပန္းလူ

စေနေန႔ ညေနက စ်ာပန

Posted on 4:55 AM by ၾကယ္ပန္းလူ

စေနေန႔ညေနက စ်ာပန

ေအးစက္စက္
တိတ္ဆိတ္ ရက္စက္စြာ ေရာက္ရွိလာေသာအေမွာင္

အပ္ရာေတြ မြစာက်ဲေနတဲ့ ငါ့အေရျပား
ထုိးထည့္ထားတဲ့ ပိုက္ေတြက ေျမြေတြလို တန္းလန္းက်လို႔
အေပၚေသြး- ၁၀၀ ေအာက္ေသြး -၀
အာရုံေၾကာတေလွ်ာက္ ထိုးသြင္းခံလိုက္ရတဲ့ ထံုေဆး
ငါ့ ႏွလံုးသားတည့္တည့္ တ၀ုန္း၀ုန္း ရိုက္ေနေသာ
လွ်ပ္ရိုက္ ကိရိယာ
ခံစားမႈတစ္စံုတစ္ရာ မရွိေတာ့တဲ့ စိတ္၀ိဥာဥ္
ေနာက္
ေျခသံမ်ား .............

တခ်က္ခ်က္ျမည္ေနတဲ့ စိတၱဇဆန္လြန္းေသာ နာရီသံ
ေလထုထဲ အစိမ္းေရာင္ေတြသာမႊန္ထူလို႔
ေ၀ဒနာကို ျငီးဆိုဖို႔ ငါ့အသံဟာ ေပ်ာက္ဆံုးလို႔
တရားေတာ္ကို ဦးညႊတ္ဖို႔ ငါ့စိတ္ဟာ အထိန္းအကြပ္မဲ့လို႔
ဟို အေ၀းတစ္ေနရာရာ
ငါ့ရင္ကို တည့္တည့္၀င္လာတဲ့ လြမ္းဖြယ္ေဆြးဖြယ္ဂီတ
ေျခာက္ကပ္ပူေလာင္ရင္း ေသငယ္ေဇာနဲ႔ ေျမာေနတယ္ ......

လူနာေဆာင္ ၊ အခန္း (၂၃)
အသက္ရွဴမရပ္ခင္ ေသဆံုးခဲ့ျပီျဖစ္ေသာလူနာ
စေနေန႔ညေန မိုးေတြညို႔တက္လာတဲ့အခ်ိန္
ငါေသဆံုးခဲ့တယ္ ........

မိုးထဲေရထဲ
စ်ာပနဟာ ညိုမြဲ ကြဲအက္လို႔ ...........

 

                                                 ၾကယ္ ပန္း လူ

ေသခ်င္တဲ့အခါ ေရွ႕သြားမ်ားကိုသတိရပါ



ေသနတ္တစ္လက္ရွိမေနခဲ့

အဆိပ္ခြက္လည္း ရွိမေနခဲ့

ေသခ်င္တဲ့အခါ ေရွ႕သြားမ်ားကိုသတိရပါ


ကုလားဖန္ထိုးတာထိုင္ၾကည့္ျပီး

ဖဲခ်ိဳးခြင့္မရတဲ့ ဖဲသမား

အေမွာင္ဟာ

ထူထူထဲထဲ ေစာေစာစီးစီး ေရာက္ရွိလာခဲ့



လကြယ္ည ၌ လမရွိ

ငါ့လက္ဖ်ံ ၌ နာရီမရွိ

အႏၱရယ္ ရွိေနတဲ့လူ

မင္းဟာ ေထာင့္အရပ္မသင့္ေတာ့ဘူး



အေမွာင္ထဲငုတ္တုတ္ထိုင္

ျမင္ကြင္းအေသေတြထိုင္ၾကည့္

ၾကယ္တံခြန္ေတြထိုင္ၾကည့္

ျဂိဳဟ္အသြားအလာေတြထိုင္ၾကည့္



မင္းဟာအကုသိုလ္ေကာင္ပဲ

ဘယ္သူနဲ႔ ေၾကြအံ ကစားခ်င္ေသးလဲ



ေသခ်င္တဲ့အခါ ေရွ႕သြားမ်ားကိုသတိရပါ



ၾကယ္ ပန္း လူ

ရြာရန္ရာႏႈန္း သုည ဒႆမ သုည သုည

Posted on 4:48 AM by ၾကယ္ပန္းလူ

ရြာရန္ ရာႏႈန္း သုည ဒႆမ သုည သုည


မိုးတိမ္ေတြ

သူတို႔ဇက္ၾကိဳးကို ခုတ္ျဖတ္ျပီးထြက္သြားတယ္

ငါလည္း တိမ္ေတြေနာက္လိုက္ခဲ့တယ္

ငါ့အိပ္မက္ကို ကိုက္ျဖတ္ျပီးေတာ့



စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္

ပင္လယ္ကိုသီခ်င္းလုပ္ဆိုၾကည့္ေတာ့

လိႈင္းေတြက အေမာက္ေထာင္ျပတယ္

ငါက ေလးေလးလံလံ ေပါ့ပါးေနတဲ့ ေကာင္ပါ



ဇက္ကိုလိမ္ခ်ိဳးျပီး

ရင္အံုကိုနားစြင့္မိတယ္

မေနတတ္မထိုင္တတ္နဲ႔

ငါ့မိုက္လံုးၾကီးမႈက ျမင္သာတယ္



မိုးတိမ္ေတြကေျပာတယ္

က-ဗ်ာ  က-ဗ်ာ  တဲ့

ငါ  မကဘဲ ထြက္လာခဲ့တယ္



တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္  တစ္ ခ်က္  ခ်က္ နဲ႔

နာရီေတြက နာ နာ က်င္ က်င္ ရီ (ရယ္) တယ္



သည္းသည္းမဲမဲ သြန္ခ်လိုက္ခ်င္တယ္

ေျခဦးတည့္ရာပဲေပါ့

ေျခဦးေတြက မင္းရွိရာ အရပ္ပဲ လွည့္လွည့္ေနေတာ့



ေျမ၀ိုင္းဇာတ္မွာ

ခုႏွစ္လႊာကမဲ့ ကေျခသည္မေရ

ငါ့ ဗံုသံက တိုးတိတ္လြန္းေနမလား



ရြာရန္ ရြာႏႈန္း သုည ဒႆမ သုည သုည နဲ႔

မေထြးႏိုင္ မအန္ႏိုင္ ေရာဂါရေနတဲ့  မိုးတိမ္

ငါက ျမံဳေနတဲ့ မိုးတိမ္ပါ



ထံုေပေပနဲ႔

ေလးေလးလံလံ ေပါ့ပါးေနခဲ့တာေလ

                       
ၾကယ္ ပန္း လူ

အေရာင္ေပ်ာ္ အ၀ိဇၹာ

Posted on 4:41 AM by ၾကယ္ပန္းလူ

အေရာင္ေပ်ာ္ အ၀ိဇၹာ

 

အေရာင္ေပ်ာ္ အ၀ိဇၨာ


စြဲမက္ေစရန္ အလို႔ငွာ ေပါင္းစပ္ေပ်ာ္၀င္ေနေသာ
အေရာင္မ်ား
ကင္းဗတ္(စ္) စေပၚက စိတၱဇ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္

အညိဳရင့္ေရာင္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္
ေန႔စဥ္ထုတ္ အျဖဴေရာင္ သတင္းစာ
ရုတ္တရက္
လွ်ပ္စစ္၀ါယာၾကိဳးထဲက ခုန္ထြက္လာတဲ့
အနီေရာင္စာသား သီခ်င္းတစ္ပုဒ္
ငါ့ အခ်ိန္ေတြကို ခိုးယူတတ္တဲ့
အျပာေရာင္ ဂ်ာစီ၀တ္ ေဘာလံုးအသင္း

ရဲရဲေတာက္ ေနေရာင္ေအာက္
ပြဲေစ်းတန္းက အေပါစား ေရာင္စံုမ်က္ႏွာဖံုးနဲ႔
အညိဳေရာင္  ၀ံပုေလြမ်ား
အမည္းေရာင္ အရွက္ကာ မ်က္မွန္
အျဖဴအမည္း စစ္တုရင္ခံုေပၚက နယ္ရုပ္မ်ား
အမည္းေရာင္ေငြ စကၠဴ
ႏြမ္းရိသြားေသာ ခရမ္းေရာင္ပန္းတစ္ပြင့္
မာယာ နဲ့ေဖ်ာ္ထားတဲ့ နီယြန္ေရာင္ေတာက္ေတာက္ ညထဲမွာ
မီးေတာက္ေရာင္ ၀တ္ရုံနဲ႔ ေလွ်ာက္လမ္းေပၚက အဂၤါျဂိဳဟ္သူ

လမ္းေဘး အျဖဴအနီၾကား ပလက္ေဖာင္း
ဇက္ၾကိဳးမဲ့
မီးခိုးေရာင္ေလလြင့္တိမ္တိုက္
ပန္းႏုေရာင္ ေျခဖမိုးတစ္စံု
အဆိပ္ရနံ႔သင္းတဲ့ အျပာေရာင္ႏႈတ္ခမ္း

လက္ထဲက၀ွက္ဖဲ ၊ အနီေရာင္ ဂ်ိဳကာ
ၾကိဳးတန္းလမ္းေလွ်ာက္ အ၀ါေရာင္ ဆပ္ကပ္သမား
ေခါင္းေပၚက အနီေရာင္မိုးစက္မ်ား
နိမိတ္ဖတ္ပုဏၰားရဲ႕ ``ေရာင္စံု ၀ကၤဘာ ´´ ကဗ်ာစာအုပ္
အသံမထြက္ႏိုင္တဲ့ အျဖဴအမည္းရုပ္ရွင္

ပုစြန္ဆီေရာင္ ညေနခင္းတိမ္ဆိုင္
ေဖ်ာ္စပ္ေသာက္မိတဲ့ ေရႊအိုေရာင္ ၀ိုင္တစ္ခြက္
ေရာက္ရွိသြားတဲ့ အစိမ္းေရာင္ေတာအုပ္
ညအနက္ထဲ
မက္ခဲ့မိတဲ့ အျပာေရာင္အိပ္မက္

ပန္းခ်ီဆရာဆီက ထြက္က်လာတဲ့ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္
ေဆးစက္မက်ေသးတဲ့ လက္က်န္ ကင္းဗတ္(စ္) စ အျဖဴေရာင္
ေနာက္
အေရာင္ေတြထဲမွာ ေပ်ာ္ေနတဲ့ အ၀ိဇၨာတစ္ေကာင္ ..........

 

                                                                   ၾကယ္ ပန္း လူ

ကၽြန္ ေတာ္ သည္ ၾကြက္ တစ္ ေကာင္ ျဖစ္ သည္


ေခါင္းစဥ္ကို ပြတ္သပ္လႈပ္ႏႈိးၾကည့္တဲ့ အခါ

တစ္စံုတစ္ရာ ေတြ႔မိလိုက္သလား

ငါ ေျပာစရာ(ေပးစရာ) တစ္ခုခုရွိတယ္ သူ႕ကို

ငါ့ရဲ႕ လြန္ေလျပီးေသာ ဒဏ္ရာ အေဟာင္းအႏြမ္းေလး အေၾကာင္း

ဒါမွမဟုတ္

လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ၀င္တိုက္မိခဲ့တဲ့ ခဲတစ္လံုး အေၾကာင္း

ဒါမွမဟုတ္ . . . မနက္အိပ္ရာထမွာ သမ္းေ၀မိခဲ့တဲ့ အေၾကာင္း



အေၾကာင္းအရာ ၊ မာတိကာ

ေလာင္ကၽြမ္းေန ေသာက ဗ်ာပါဒ မ်ား

ေလာင္ကၽြမ္းေနေသာ ကဗ်ာ ပါဒ မ်ား

တည္ေနရာ ၊ အက်ယ္အ၀န္း ၊ မိုင္မ်ား

ေျပာဇာတ္ ၊ ျပဇာတ္ ၊ လုပ္ဇာတ္ ၊ ထိုးဇာတ္ ေတြလား

ငါ့စိတ္နဲ႕ ငါ့အရိပ္

အရုပ္ကိုတစ္ကြက္ခ်င္း ဆက္ ၊ ျပီးေတာ့ ျပန္ဖ်က္ ၊ ေနာက္ ျပန္ဆက္

မီးခိုးေတြ အူထြက္လာေအာင္ ရိႈ႕ပစ္

မိုင္းကြင္းေပၚ တက္နင္းမိထားတဲ့ ေျခေထာက္

ေရြ႕လိုက္တာနဲ႔ တစ္စစီ တစ္စစီ လြင့္စင္ ကြဲထြက္ သြားသလိုမ်ိဳး

ေျမြပဲ

'' ဟ '' ေနတဲ့အထဲ အဆံုထိတိုး၀င္ လို႔

အရိပ္ေတြလား

အစက္ အေျပာက္မ်ား ၊ က်မ္းကိုး စာရင္း

သတင္းစာ ျဖတ္စမ်ား ၊ ပုဒ္မ

ရာဇ၀င္အဆက္ဆက္ သူရဲေကာင္းတို႔၏ အမည္နာမမ်ား

ပါရီ ျမိဳ႕ကေမွာ္ဆရာမ်ား

နမိတ္ တေဘာင္မ်ား ၊ မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္ ဒႆနမ်ား

ဗံုမဟုတ္ပတ္မဟုတ္ ဘ၀ေနနည္းမ်ား ၊ ပံုတို ပတ္စ မ်ား

( လက္သည္းကြင္းထဲ က အရွိတရား / အေျဇ )

သံလိုက္ အမႈံအမႊား အစ အန မ်ား တဆတ္ဆတ္ တြန္းထိုးရုန္းကန္ေနၾက

လက္ပူူးလက္ၾကပ္မိထားတဲ့ ေလေတာင္ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ကြဲအက္

အမိႈက္ပံုလိုပဲ ရႈပ္ရွပ္ ခတ္ တစ္စစီ ျပန္႔က်ဲလို႔


့ ရုပ္ခႏၶာ အစိုင္အခဲ ျဖစ္တည္မႈ

ငါ့ ေသြးေၾကာတစ္ေလွ်ာက္

တလိမ့္ေခါက္ေကြး ဆန္တက္လာေသာ အကၡရာမ်ား

ေနာက္ဆံုး မ်ဥ္းေစာင္းတစ္ခု

ငါ့လည္မ်ိဳမွာ ေစာင္းငန္းငန္း လာ တစ္ေနတယ္



အေမွာင္ကို နံရံအျပည့္ဆြဲခ်

လက္စလက္န မက်န္ေအာင္ အစေဖ်ာက္ပစ္လိုက္တယ္

ဘာကိုမွ မျမင္ရေတာ့တဲ့အထိ


ၾကယ္ ပန္း လူ

မ်က္လွည့္ဆရာ နဲ႔ လူျပက္

Posted on 6:21 AM by ၾကယ္ပန္းလူ


မ်က္ လွည့္ ဆ ရာ နဲ႔ လူ ျပက္



သူ႕လက္နဲ႔ ထိရင္ မီးထေတာက္တဲ့ မ်က္လွည့္ဆရာ

သူ႕ေမွာ္၀င္ေသတၱာေလးနဲ႔ စင္ေပၚမွာ ရႈတည္တည္ရပ္ေနတယ္
ကုတ္အက်ၤ ီ ရွည္ရွည္မည္းမည္းၾကီးထဲ လက္ႏွစ္ဖက္ႏိႈက္လို႔

အာေမဋိတ္သံေတြကို ဆာေလာင္ေနပံုမ်ိဳး

အရူးေတြကို အရိုးထိရူးေအာင္လုပ္မဲ့ပံုမ်ိဳး



အ၀တ္အစား ေၾကာင္ေၾကာင္ၾကားၾကားနဲ႔ လူျပက္

အေရခြံထူတဲ့ သတၱ၀ါတစ္ေကာင္လို

တစ္ေလာကလံုးကို ရယ္သြမ္းေသြးပစ္မဲ့ ပံုမ်ိဳး

စင္ေထာင့္ကရပ္ၾကည့္လုိ႔



မ်က္လွည့္ဆရာလက္ထဲမွာ

စကၠဴတစ္ရြက္ဟာ ပန္းတစ္ပြင့္ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္

ၾကယ္ေတြ အခိုင္လိုက္ ေၾကြက်လာႏိုင္တယ္

ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းဟာ ေျမြတစ္ေကာင္ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္

သူ႕ေသတၱာထဲ၀င္ျပီး ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္ျပႏိုင္တယ္

မ်က္လွည့္ဆရာက ေျပာတယ္

သူ႕“ လက္ႏွစ္ဖက္ေပၚမွာ

ကမၻာကိုတစ္ျခမ္းစီတင္ထားလို႔ ရတယ္ ” တဲ့



အေရထူ လူျပက္

လက္လက္ ပပ ျပံဳးတယ္

ေမွာ္၀င္ ပဥၥလက္

ေမွာ္၀င္ေသတၱာ ၊ ေမွာ္၀င္လက္

ယုတ္စြအဆံုး မ်က္လွည့္ဆရာကိုယ္တိုင္

လူျပက္တစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့

ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ “ ျပက္လံုး ” ေတြပါပဲ



ၾကယ္ ပန္း လူ