မိုး ျပာ ေရာင္ လြယ္ အိတ္

စၾကာ၀ဠာရဲ႕ နံရံေတြ


ငါ့အခန္းတံခါးကို လာေခါက္ေနတာ ဘယ္သူလဲ

ျမဴေတြလား ၊ ဖုန္ေတြလား ၊ စကၠဴပန္းေတြလား

ျပကၡဒိန္အလိုအရ

ဒီေန႔ဟာ ဘာေန႔ျဖစ္မလဲ

လမ္းမေပၚမွာတံလွ်ပ္ေတြရွိေနလား

မိုးေတြရြာျပီးသြားရင္ ႏွင္းေတြတကယ္က်လာမွာလား

မိန္းမတစ္ေယာက္သားေၾကာျဖတ္သလို

အရာရာကို ျဖတ္ေတာက္ထားဖို႔မေသခ်ာဘူး

ငါ့ေဘးမွာ ရွိေနတာ ငါ့အရိပ္ဆိုတာ မေသခ်ာဘူး

မေျပာျဖစ္ေသးတဲ့စကားေတြအတြက္ စိုးရိမ္တယ္

မီးေလာင္လိုက္ ေရနစ္လိုက္နဲ႔

ငါ့ ခႏၶာ က အေငြ႔နဲ႔တည္ေဆာက္ထားတာ

စီးကရက္ဘူး ထဲက ေဆးလိပ္ေတြ

ျပာခြက္ထဲ လာေသေနတယ္

ညေနက ၾကယ္

အလင္းနဲ႔ အတူေသသြားတယ္

ခဏေလးပဲ

ငါးမွ်ားခ်ိတ္ကို မတင္လိုက္ပါေတာ့

ေရထဲမွာ ဘာငါးမွမရွိဘူး

စၾကာ၀ဠာ ဟာ သုညတစ္လံုးပဲ

မံမီေတြလို မေသခင္က ေဆးစိမ္ေနတဲ့မိန္းမေတြ

သဘာ၀သမိုင္းျပတုိက္ထဲက ဒိုင္ႏိုေဆာ အရိုးစုေတြ

အံစာတံုးတစ္တံုးရဲ႕ မ်က္ႏွာျပင္ေတြ

စၾကာ၀ဠာ ရဲ႕ နံရံတစ္ဖက္ကိုထိစမ္းခ်င္စိတ္နဲ႔

ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့အရူးကို လႊတ္ထားလိုက္ပါ



ၾကယ္ ပန္း လူ