ကၽြန္ ေတာ္ သည္ ၾကြက္ တစ္ ေကာင္ ျဖစ္ သည္


ေခါင္းစဥ္ကို ပြတ္သပ္လႈပ္ႏႈိးၾကည့္တဲ့ အခါ

တစ္စံုတစ္ရာ ေတြ႔မိလိုက္သလား

ငါ ေျပာစရာ(ေပးစရာ) တစ္ခုခုရွိတယ္ သူ႕ကို

ငါ့ရဲ႕ လြန္ေလျပီးေသာ ဒဏ္ရာ အေဟာင္းအႏြမ္းေလး အေၾကာင္း

ဒါမွမဟုတ္

လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ၀င္တိုက္မိခဲ့တဲ့ ခဲတစ္လံုး အေၾကာင္း

ဒါမွမဟုတ္ . . . မနက္အိပ္ရာထမွာ သမ္းေ၀မိခဲ့တဲ့ အေၾကာင္း



အေၾကာင္းအရာ ၊ မာတိကာ

ေလာင္ကၽြမ္းေန ေသာက ဗ်ာပါဒ မ်ား

ေလာင္ကၽြမ္းေနေသာ ကဗ်ာ ပါဒ မ်ား

တည္ေနရာ ၊ အက်ယ္အ၀န္း ၊ မိုင္မ်ား

ေျပာဇာတ္ ၊ ျပဇာတ္ ၊ လုပ္ဇာတ္ ၊ ထိုးဇာတ္ ေတြလား

ငါ့စိတ္နဲ႕ ငါ့အရိပ္

အရုပ္ကိုတစ္ကြက္ခ်င္း ဆက္ ၊ ျပီးေတာ့ ျပန္ဖ်က္ ၊ ေနာက္ ျပန္ဆက္

မီးခိုးေတြ အူထြက္လာေအာင္ ရိႈ႕ပစ္

မိုင္းကြင္းေပၚ တက္နင္းမိထားတဲ့ ေျခေထာက္

ေရြ႕လိုက္တာနဲ႔ တစ္စစီ တစ္စစီ လြင့္စင္ ကြဲထြက္ သြားသလိုမ်ိဳး

ေျမြပဲ

'' ဟ '' ေနတဲ့အထဲ အဆံုထိတိုး၀င္ လို႔

အရိပ္ေတြလား

အစက္ အေျပာက္မ်ား ၊ က်မ္းကိုး စာရင္း

သတင္းစာ ျဖတ္စမ်ား ၊ ပုဒ္မ

ရာဇ၀င္အဆက္ဆက္ သူရဲေကာင္းတို႔၏ အမည္နာမမ်ား

ပါရီ ျမိဳ႕ကေမွာ္ဆရာမ်ား

နမိတ္ တေဘာင္မ်ား ၊ မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္ ဒႆနမ်ား

ဗံုမဟုတ္ပတ္မဟုတ္ ဘ၀ေနနည္းမ်ား ၊ ပံုတို ပတ္စ မ်ား

( လက္သည္းကြင္းထဲ က အရွိတရား / အေျဇ )

သံလိုက္ အမႈံအမႊား အစ အန မ်ား တဆတ္ဆတ္ တြန္းထိုးရုန္းကန္ေနၾက

လက္ပူူးလက္ၾကပ္မိထားတဲ့ ေလေတာင္ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ကြဲအက္

အမိႈက္ပံုလိုပဲ ရႈပ္ရွပ္ ခတ္ တစ္စစီ ျပန္႔က်ဲလို႔


့ ရုပ္ခႏၶာ အစိုင္အခဲ ျဖစ္တည္မႈ

ငါ့ ေသြးေၾကာတစ္ေလွ်ာက္

တလိမ့္ေခါက္ေကြး ဆန္တက္လာေသာ အကၡရာမ်ား

ေနာက္ဆံုး မ်ဥ္းေစာင္းတစ္ခု

ငါ့လည္မ်ိဳမွာ ေစာင္းငန္းငန္း လာ တစ္ေနတယ္



အေမွာင္ကို နံရံအျပည့္ဆြဲခ်

လက္စလက္န မက်န္ေအာင္ အစေဖ်ာက္ပစ္လိုက္တယ္

ဘာကိုမွ မျမင္ရေတာ့တဲ့အထိ


ၾကယ္ ပန္း လူ

မ်က္လွည့္ဆရာ နဲ႔ လူျပက္

Posted on 6:21 AM by ၾကယ္ပန္းလူ


မ်က္ လွည့္ ဆ ရာ နဲ႔ လူ ျပက္



သူ႕လက္နဲ႔ ထိရင္ မီးထေတာက္တဲ့ မ်က္လွည့္ဆရာ

သူ႕ေမွာ္၀င္ေသတၱာေလးနဲ႔ စင္ေပၚမွာ ရႈတည္တည္ရပ္ေနတယ္
ကုတ္အက်ၤ ီ ရွည္ရွည္မည္းမည္းၾကီးထဲ လက္ႏွစ္ဖက္ႏိႈက္လို႔

အာေမဋိတ္သံေတြကို ဆာေလာင္ေနပံုမ်ိဳး

အရူးေတြကို အရိုးထိရူးေအာင္လုပ္မဲ့ပံုမ်ိဳး



အ၀တ္အစား ေၾကာင္ေၾကာင္ၾကားၾကားနဲ႔ လူျပက္

အေရခြံထူတဲ့ သတၱ၀ါတစ္ေကာင္လို

တစ္ေလာကလံုးကို ရယ္သြမ္းေသြးပစ္မဲ့ ပံုမ်ိဳး

စင္ေထာင့္ကရပ္ၾကည့္လုိ႔



မ်က္လွည့္ဆရာလက္ထဲမွာ

စကၠဴတစ္ရြက္ဟာ ပန္းတစ္ပြင့္ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္

ၾကယ္ေတြ အခိုင္လိုက္ ေၾကြက်လာႏိုင္တယ္

ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းဟာ ေျမြတစ္ေကာင္ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္

သူ႕ေသတၱာထဲ၀င္ျပီး ကိုယ္ေရာင္ေဖ်ာက္ျပႏိုင္တယ္

မ်က္လွည့္ဆရာက ေျပာတယ္

သူ႕“ လက္ႏွစ္ဖက္ေပၚမွာ

ကမၻာကိုတစ္ျခမ္းစီတင္ထားလို႔ ရတယ္ ” တဲ့



အေရထူ လူျပက္

လက္လက္ ပပ ျပံဳးတယ္

ေမွာ္၀င္ ပဥၥလက္

ေမွာ္၀င္ေသတၱာ ၊ ေမွာ္၀င္လက္

ယုတ္စြအဆံုး မ်က္လွည့္ဆရာကိုယ္တိုင္

လူျပက္တစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့

ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ “ ျပက္လံုး ” ေတြပါပဲ



ၾကယ္ ပန္း လူ